Başlık

Plansız ve zamansız gelir bazı şeyler ve aslında tam da zamanıdır o bazı şeylerin. Tam zamanıdır da biz fark etmemişizdir. hoş geldin demek ve kucak açmak zamanıdır hayatın planlı getirdiği senin zamansız dediklerine… Karşı kıyının bana gönderdiklerini kucakladım, kabul ettim. Payıma düşenler hoş geldiniz. Kıyılar arasında gidip gelenler ruhlarımızdan üflediklerimiz değil midir aslında?

Başlık

Kimsenin hayatının bir yerinde olmak zorunda değilim. Ben kendi hayatımın neresindeyim derdim o oldu hep. Benim hayatımın henüz fark edemediğim kuytu köşesi var çokça. birilerini hayatım yapmaya da uğraşmadım hiç. Gelip hayatımın bir köşesine ait olsunlar istemedim. Ben sadece kendi ruhumdan sorumluyum dediğim gün başladı kopuş…